Η οικονομία σε κρίση, οι πολίτες σε απόγνωση Γιώργος Α. Κορομηλάς Πρόεδρος Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών

Η οικονομία σε κρίση, οι πολίτες σε απόγνωση

Γιώργος Α. Κορομηλάς Πρόεδρος Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών

Φέτος, όπως και πέρυσι, οι φορολογικές υποχρεώσεις των πολιτών είναι ιδιαίτερα αυξημένες. Μπορεί να ακούγεται από παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών ότι τα ποσά που βεβαιώθηκαν φέτος είναι χαμηλότερα αλλά αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Οι μισθωτοί μόνο θα δουν χαμηλότερο εκκαθαριστικό από πέρυσι γιατί, εκτός από την παρακράτηση φόρου εισοδήματος κατά την καταβολή των αμοιβών, είχαν και την παρακράτηση έναντι της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης των φυσικών προσώπων. Κατά τα άλλα, μία από τα ίδια, δηλαδή αυξημένες φορολογικές υποχρεώσεις οι οποίες θα φαντάζουν ελάχιστες σε σχέση με αυτές που θα δούμε του χρόνου όταν θα φορολογηθούν τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν φέτος.

Η νέα μέθοδος φορολογίας του εισοδήματος που προβλέπει φορολογία με διαφορετική κλίμακα, ανάλογα με την πηγή προέλευσης του εισοδήματος, σε συνδυασμό με την κατάργηση της πλειοψηφίας των μειώσεων φόρου (φοροαπαλλαγών) και την κατάργηση του αφορολογήτου ορίου σε όσους αποκτούν εισόδημα από ατομική επιχειρηματική δραστηριότητα και ενοίκια, θα εκτοξεύσει πολύ ψηλά τη φορολογική επιβάρυνση.

Γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι μας ότι η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι τραγικά απελπιστική. Καταλαβαίνουμε ότι απαιτούνται και άλλες θυσίες για να αποφευχθεί η πλήρης χρεοκοπία. Ομως, αυτό που δεν μπορούμε να καταλάβουμε είναι πώς είναι δυνατόν να άγονται στο θυσιαστήριο οι ίδιοι και οι ίδιοι. Πόσες ακόμα θυσίες πρέπει να κάνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, οι οποίοι στην πλεινότητά τους οριακά επιβιώνουν; Πόσες θυσίες πρέπει να κάνουν ακόμα όσοι μικρομεσαίοι επαγγελματίες δεν έχουν βάλει «λουκέτο», οι οποίοι αντί για ανάπτυξη βιώνουν μια πρωτοφανή συρρίκνωση του κύκλου εργασιών τους, θύματα και αυτοί των απανωτών αυξήσεων στην έμμεση φορολογία, των πάσης φύσης «έκτακτων» εισφορών και της αδυναμίας της πολιτείας να καταπολεμήσει το παράνομο εμπόριο και την εκτεταμένη φοροδιαφυγή;

Οι συνεχείς μειώσεις σε μισθούς-συντάξεις και η αύξηση της φορολογίας είχαν σαν αποτέλεσμα να στεγνώσει η αγορά γιατί το χρήμα που κινείται καλύπτει οριακά τις απαραίτητες ανάγκες διαβίωσης κάθε πολίτη. Έτσι λοιπόν τα «λουκέτα» στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι συνεχή με αυξητική τάση, όπως δείχνει και η σχετική έρευνα της ΓΣΕΕΒΕ, η ανεργία έχει φτάσει πια όχι απλώς σε μεγάλα αλλά σε εφιαλτικά ποσοστά, η έννοια της ανάπτυξης συναντάται μόνο στα λεξικά, κατά συνέπεια μόνο η ύφεση ζει και βασιλεύει τροφοδοτούμενη συνεχώς με τα αλλεπάλληλα, εισπρακτικού και μόνο χαρακτήρα, μέτρα.

Στον αντίποδα τώρα, ποιες είναι οι θυσίες που κάνουν όλοι αυτοί που οδήγησαν τη χώρα σε αυτή την τραγική κατάσταση; Ποιες είναι οι θυσίες όλων αυτών που επί δεκαετίες έκαναν κοινωνική πολιτική με δανεικά, ποιες είναι οι θυσίες όλων αυτών που πρόσφεραν στους πολίτες μια τεχνητή «ευημερία» την οποία σήμερα μετατρέπουν σε εξαθλίωση;

Ολοι αυτοί, η αυτοκριτική των οποίων εξαντλείται μόνο με «κρίσεις ειλικρίνειας» σε τηλεοπτικά πάνελ, ευθυνόμενοι κατά κύριο λόγο για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την εκτόξευση σε δυσθεώρητα ύψη του δημόσιου χρέους, έρχονται και διακηρύσσουν ότι για να εφαρμοσθεί και να αποδώσει η αναπτυξιακή πολιτική χρειάζεται χρόνο που δεν έχουμε, ενώ η ασκούμενη εισπρακτική μπορεί να ανταποκριθεί στις επείγοντος χαρακτήρα υποχρεώσεις που έχουν αναληφθεί έναντι των δανειστών μας. Πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουν ότι η πιο σημαντική υποχρέωση είναι έναντι των πολιτών αυτής της χώρας που σήμερα βρίσκονται σε απόγνωση