Οι φόροι στα ακίνητα θέλουν την Καλιφόρνια τους!
Με την οικονομία να αγκομαχά, πιστωτές και κυβερνώντες βλέπουν στα ακίνητα τη χρυσοτόκο όρνιθα που θα κλείσει τη δημοσιονομική τρύπα. Ίσως οι πολίτες της Καλιφόρνιας που έγραψαν Ιστορία το 1978 υπερψηφίζοντας την Πρόταση 13 με την οποία μειώθηκαν οι φόροι στα ακίνητα να δείχνουν τον δρόμο.
Έχει διαπιστωθεί επανειλημμένα ότι οι πολιτικοί προτιμούν να βάζουν φόρους, παρά να μειώνουν τις δαπάνες για να περιορίσουν το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης.
Όμως, η φοροδοτική ικανότητα των υποκείμενων σε φορολόγηση έχει όρια από τη στιγμή που η οικονομία συρρικνώνεται για πάνω από 5 χρόνια και οι φορολογικοί συντελεστές είναι υψηλοί.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την απροθυμία των κυβερνώντων να φορολογήσουν σημαντικό τμήμα του πληθυσμού όπως φορολογούν τους υπόλοιπους, γεγονός που περιορίζει τη φορολογική βάση, σημαίνει ότι θα πρέπει να βρουν τα έσοδα από αλλού.
Τα ακίνητα προσφέρονται γι' αυτόν τον σκοπό.
Έχοντας γλυκαθεί από την άντληση εσόδων άνω των 2 δισ. ευρώ από τη φορολογία ακινήτων και το χαράτσι έναντι μόλις 500 εκατ. ευρώ το 2009, οι ιθύνοντες έχουν ανεβάσει τον πήχη κοντά στα 3 δισ. ευρώ, δηλαδή σε εξαπλασιασμό των φόρων.
Η διατήρηση των αντικειμενικών αξιών στα τωρινά επίπεδα μέχρι το 2016 κρίθηκε προφανώς επιβεβλημένη για να μην τεθούν σε αμφισβήτηση οι στόχοι για τα έσοδα και για να μην δημιουργηθούν πολιτικά προβλήματα από την αύξηση των αντικειμενικών στις λαϊκές περιοχές και τη μείωσή τους στις ακριβότερες.
Η ανάκαμψη της αγοράς κατοικίας που έχει υποστεί καταβαράθρωση τιμών και συναλλαγών μέσα σε λίγα χρόνια δεν δείχνει να είναι προτεραιότητά τους σε αυτήν τη φάση.
Η κυβέρνηση και η τρόικα δείχνουν να προτιμούν να την αντιμετωπίσουν με δραστική μείωση των φόρων μεταβίβασης, ελπίζοντας σε αναζωπύρωση των πεθαμένων αγοραπωλησιών, με στόχο να εισπράξουν περισσότερα έσοδα, αφού έτσι κι αλλιώς τα σημερινά είναι πολύ μικρά.
Υπό αυτές τις συνθήκες, και με δεδομένο ότι το ακίνητο αποτελεί μέσο μακροπρόθεσμης αποταμίευσης για πολλές ελληνικές οικογένειες, αναρωτιέται κανείς μήπως τελικά η λύση θα μπορούσε να προέλθει από αλλού.
Πώς;
Με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για πρόταση που θα μείωνε σταδιακά τις φορολογικές επιβαρύνσεις για τα ακίνητα στο 1,5 δισ. ευρώ, δηλαδή στο τριπλάσιο ποσό σε σχέση με το 2009.
Το προηγούμενο του 1978 στην πολιτεία της Καλιφόρνιας δείχνει τι θα μπορούσε να γίνει.
Ήταν η περίοδος όπου οι κάτοικοι εξεγέρθηκαν υπερψηφίζοντας την αποκαλούμενη Πρόταση 13 (Proposition 13) με την οποία ο ανώτερος φορολογικός συντελεστής επί της αξίας του ακινήτου καθοριζόταν στο 1% και οι αξίες παρέμεναν στα επίπεδα του 1975.
H Πρόταση 13 έγινε μετέπειτα σημείο αναφοράς στις ΗΠΑ κι αλλού για την πετυχημένη μάχη των πολιτών απέναντι στις φορομπηχτικές πολιτικές της κυβέρνησης, μένοντας στην Ιστορία.
Φυσικά, είναι πολύ πιο εύκολο να γίνονται δημοψηφίσματα για σημαντικά θέματα στις πολιτείες των ΗΠΑ απ' ό,τι σε χώρες όπως η Ελλάδα.
Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έπρεπε να γίνονται ενίοτε δημοψηφίσματα ώστε να αποφασίζει ο λαός για σοβαρά ζητήματα.
Dr. Money
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την απροθυμία των κυβερνώντων να φορολογήσουν σημαντικό τμήμα του πληθυσμού όπως φορολογούν τους υπόλοιπους, γεγονός που περιορίζει τη φορολογική βάση, σημαίνει ότι θα πρέπει να βρουν τα έσοδα από αλλού.
Τα ακίνητα προσφέρονται γι' αυτόν τον σκοπό.
Έχοντας γλυκαθεί από την άντληση εσόδων άνω των 2 δισ. ευρώ από τη φορολογία ακινήτων και το χαράτσι έναντι μόλις 500 εκατ. ευρώ το 2009, οι ιθύνοντες έχουν ανεβάσει τον πήχη κοντά στα 3 δισ. ευρώ, δηλαδή σε εξαπλασιασμό των φόρων.
Η διατήρηση των αντικειμενικών αξιών στα τωρινά επίπεδα μέχρι το 2016 κρίθηκε προφανώς επιβεβλημένη για να μην τεθούν σε αμφισβήτηση οι στόχοι για τα έσοδα και για να μην δημιουργηθούν πολιτικά προβλήματα από την αύξηση των αντικειμενικών στις λαϊκές περιοχές και τη μείωσή τους στις ακριβότερες.
Η ανάκαμψη της αγοράς κατοικίας που έχει υποστεί καταβαράθρωση τιμών και συναλλαγών μέσα σε λίγα χρόνια δεν δείχνει να είναι προτεραιότητά τους σε αυτήν τη φάση.
Η κυβέρνηση και η τρόικα δείχνουν να προτιμούν να την αντιμετωπίσουν με δραστική μείωση των φόρων μεταβίβασης, ελπίζοντας σε αναζωπύρωση των πεθαμένων αγοραπωλησιών, με στόχο να εισπράξουν περισσότερα έσοδα, αφού έτσι κι αλλιώς τα σημερινά είναι πολύ μικρά.
Υπό αυτές τις συνθήκες, και με δεδομένο ότι το ακίνητο αποτελεί μέσο μακροπρόθεσμης αποταμίευσης για πολλές ελληνικές οικογένειες, αναρωτιέται κανείς μήπως τελικά η λύση θα μπορούσε να προέλθει από αλλού.
Πώς;
Με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για πρόταση που θα μείωνε σταδιακά τις φορολογικές επιβαρύνσεις για τα ακίνητα στο 1,5 δισ. ευρώ, δηλαδή στο τριπλάσιο ποσό σε σχέση με το 2009.
Το προηγούμενο του 1978 στην πολιτεία της Καλιφόρνιας δείχνει τι θα μπορούσε να γίνει.
Ήταν η περίοδος όπου οι κάτοικοι εξεγέρθηκαν υπερψηφίζοντας την αποκαλούμενη Πρόταση 13 (Proposition 13) με την οποία ο ανώτερος φορολογικός συντελεστής επί της αξίας του ακινήτου καθοριζόταν στο 1% και οι αξίες παρέμεναν στα επίπεδα του 1975.
H Πρόταση 13 έγινε μετέπειτα σημείο αναφοράς στις ΗΠΑ κι αλλού για την πετυχημένη μάχη των πολιτών απέναντι στις φορομπηχτικές πολιτικές της κυβέρνησης, μένοντας στην Ιστορία.
Φυσικά, είναι πολύ πιο εύκολο να γίνονται δημοψηφίσματα για σημαντικά θέματα στις πολιτείες των ΗΠΑ απ' ό,τι σε χώρες όπως η Ελλάδα.
Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έπρεπε να γίνονται ενίοτε δημοψηφίσματα ώστε να αποφασίζει ο λαός για σοβαρά ζητήματα.
Dr. Money
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου